Kiki Bertens – Van schaduw naar spotlight

‘Hier wil ik dus echt nooit spelen. Doodeng!’ Het zijn de eerste woorden van Kiki Bertens wanneer zij als tiener een kijkje neemt op het immense centre court van Roland Garros.

Liever acteerde Bertens in die periode op een achterafbaan met de deur op slot. De spotlights van een groot stadion en het leven als beroemdheid waren in de beginfase van haar carrière te fel.

In 2012, terwijl niemand nog op haar lette, won Bertens ogenschijnlijk uit het niets het toernooi van Fes. Op het Marokkaanse gravel knokte ze zich door het kwalificatietoernooi en verbaasde het complete deelnemersveld door onderweg naar de titel slechts één set af te staan. Speelsters als Simona Halep en Garbine Muguruza werden door de nummer 149 van de wereld overtuigend verslagen.

Toch zou het nog vier jaar duren voordat het grote publiek kennismaakte met de harde klappen en zachte persoonlijkheid van Bertens. In Nürnberg en Parijs speelde ze graveltennis van buitenaards niveau. In Duitsland pakte ze net als vier jaar eerder in Fes de titel vanuit het kwalificatietoernooi, waardoor ze in bloedvorm op Roland Garros arriveerde. In de stad van de liefde ontkwam ze niet aan de grotere stadions die ze stiekem nog steeds haatte. Maar liefde en haat liggen nu eenmaal dicht bij elkaar.

Bertens zat in een flow en sloeg zich met dropshots en topspin forehands naar de halve finale. In haar 13^de gravelwedstrijd op rij was niemand minder dan Serena Williams de tegenstandster. Even was er twijfel of ze wel kon spelen. Haar kuit stond op knappen, maar wie laat een halve finale op een Grand Slam nou lopen? Op anderhalf been tegen de onbetwiste nummer één van het vrouwentennis gaf niemand een cent voor Bertens. Maar als underdog beet Bertens van zich af. Williams had haar handen vol, maar won ondanks een setpoint tegen. Bertens miste de eindstrijd, maar haar naam stond vanaf dat moment stevig in het gravel geschreven.

Lang stond de 27-jarige Bertens te boek als gravelspecialiste. Ze won immers haar eerste vijf toernooien op het gemalen baksteen. Maar daar kwam vorig jaar verandering in, nadat ze haar zinnen had gezet op het winnen van een toernooi op een snellere ondergrond.

In Londen reikte ze op het gras van Wimbledon tot de kwartfinale. Een prestatie van formaat, want ze versloeg onderweg naar de laatste acht onder anderen Venus Wiliams in een thriller.

Bij het tweede toernooi na Wimbledon was het in Amerika raak. Het grote WTA-toernooi van Cincinnati werd door Bertens gewonnen door Halep in de eindstrijd na een matchpoint tegen te verschalken. Ze was nu officieel een allround speelster en vanaf nu bij elk toernooi op elke ondergrond een grote kanshebster voor de eindzege. Het jaar werd vervolgens in de top10 afgesloten door een sterk optreden bij de WTA Finals in Singapore.

Haar status als wereldtopper bevestigde Bertens in 2019. Door toernooititels in St. Petersburg en Madrid steeg ze naar plek vier op de WTA-ranking. Nog niet eerder stond een Nederlandse speelster zo hoog op de wereldranglijst. Het record van Betty Stöve uit 1977 werd eindelijk gebroken.

De stijgende lijn van Bertens is nog niet klaar. De nummer één-positie is zelfs in zicht. Het is mogelijk dat Bertens naar Libéma Open komt als beste van de wereld. Een topprestatie op het centre court van Roland Garros is daar dan wel voor nodig. Maar bang om daar te spelen is ze allang niet meer, want ze hoort inmiddels bij de elite van het internationale vrouwentennis. Kom je kijken?